Heb je wel eens een strandbal onder water geduwd? En zo lang mogelijk geprobeerd vast te houden? Best een klus hè? Maar het gaat eigenlijk best. Toch, als je dan loslaat… Een explosie aan water en de bal schiet oncontroleerbaar de lucht in. En zomaar op een onbewaakt moment, bijna altijd ongelegen.
Zo werkt het ook met verdriet over verlies in je (prille) zwangerschap. Of dit nou gaat om een miskraam, een abortus, buitenbaarmoederlijke zwangerschap of afbreking vanwege medische redenen.
Je kan er best lang niet over praten, maar het kost veel aandacht en energie. Toch altijd die angst dat die bal met veel gespetter naar boven schiet.
Als je vindt dat je verlieservaring er eigenlijk niet mag zijn, omdat je je schaamt of schuldig voelt. Hierdoor kan je niet voluit leven. Je sociale contacten worden minder. Je hebt je aandacht er niet bij omdat je bezig bent met je ervaring of juist met het wegdrukken van die ervaring.
Het kost veel energie én aandacht. En die energie en aandacht kun je niet aan andere zaken besteden. Niet aan je relatie, je eventuele andere kinderen, je werk, je familie, je gezondheid, je toekomst.
Maar het kan ook anders. Als je de ervaringen rond je verlies in je zwangerschap verwerkt, kun je weer vrijer leven. Blijf niet rondlopen met je verdriet, je schuldgevoel, je schaamte, je spijt misschien. Denk ook niet dat het vanzelf overgaat. Dat gaat het niet, namelijk. Hoe jammer dat misschien ook is. Dus zorg dat je de ervaringen gaat verwerken. Dan kun je weer beter functioneren, thuis en op je werk. En ben je opnieuw zwanger? Dan is het bovendien goed voor je nieuwe zwangerschap, voor het nieuwe kindje.